Kamil Stoch: Kolejne złoto rakiety z Zębu

Mieszkający w Zębie skoczek, jak sam mówił, powoli "oswajał" olimpijski obiekt. Zrobił to bardzo skutecznie. Zdeklasował rywali w konkursie, uzyskując nad drugim Słoweńcem Peterem Prevcem blisko 13 punktów przewagi.

Po skoku na 105,5 m zdecydowanie prowadził już po pierwszej serii - od drugiego Bardala dzieliło go aż 6,2 pkt. W drugiej ponownie uzyskał najdłuższą odległość - 103,5 m i jeszcze powiększył przewagę nad rywalami. Łącznie uzyskał 278 pkt.

- Skocznia normalna nie należy do najłatwiejszych, więc każda próba na niej była cennym doświadczeniem. Pojawiają się nowe odczucia, albo też utrwalam te z wcześniejszych skoków - mówił przed konkursem Stoch.

W Whistler na normalnej skoczni olimpijskiej cztery lata temu był 27., a na dużej 14., zaś w drużynie wywalczył szóste miejsce. W Turynie w 2006 roku zajął 5. miejsce w konkursie drużynowym.

Zawodnik WKS Zakopane wygrywając w miniony weekend dwa konkursy PŚ w Willingen odzyskał pozycję lidera klasyfikacji PŚ, którą podczas konkursów w Japonii, pod jego nieobecność, odebrał mu Prevc.

Stoch na nartach zaczął jeździć już jako trzylatek. Pięć lat później zapisał się do klubu LKS Ząb i oddał pierwszy skok. Jak przyznał później, dyscyplina od zawsze go fascynowała i najchętniej oglądał ją w telewizji.

- Mieliśmy jeden kask na trzech. Był za duży i jak go założyłem, spadł mi na nos, więc niewiele widziałem. Ale kilkumetrowy skok ustałem" - wspominał z humorem pierwszy skok.

Gdy miał 12 lat poznał Wielką Krokiew w Zakopanem. Jako przedskoczek w zawodach PŚ w kombinacji norweskiej wylądował na 128. metrze. Tyle nie osiągnął wtedy żaden z dwuboistów.

Kamil Stoch w zawodach juniorskich - 1999 rok. / fot. PAP

W 2003 roku zadebiutował w reprezentacji seniorów, a 17 stycznia 2004 w Zakopanem, gdzie urodził się niecałe 17 lat wcześniej, po raz pierwszy wystąpił w zawodach Pucharu Świata i był 49. W 2004 i 2005 wywalczył dwa srebrne medale mistrzostw świata juniorów, ale w konkursach drużynowych.

W dorosłym towarzystwie został zauważony, kiedy 11 lutego 2005 w Pragelato był siódmy w Pucharze Świata. Rok później w tej miejscowości odbyły się konkursy igrzysk w Turynie, ale Stoch zajął odległe miejsca.

Debiut na igrzyskach olimpijskich - 2006 rok. / fot. PAP

Blisko poważnego sukcesu był w MŚ w Libercu w 2009 roku, ale na normalnym obiekcie uplasował się tuż za podium. W 2010 roku cieszył się z trzech zwycięstw w letniej GP, ale zimą nie skakał na miarę wielkiego talentu, jaki widzieli w nim trenerzy i eksperci.

Przełamał się 23 stycznia 2011 na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. Został czwartym polskim skoczkiem, który zwyciężył w zawodach PŚ, po Stanisławie Bobaku, Piotrze Fijasie oraz Adamie Małyszu i został naturalnym kandydatem na następcę kończącego powoli karierę "Orła z Wisły". Na początku nie lubił porównań do wielkiego poprzednika, ale teraz ma inne zdanie.

- Kiedyś nie lubiłem pytań o Adama. Dziś porównania do niego traktuję jak życzenia wszystkiego najlepszego. Osiągnąć tyle co on - to byłaby bajka - powiedział w jednym z wywiadów. Teraz, po olimpijskim konkursie igrzysk w Soczi Małysz przyznał, że chyba oddałby wszystkie swoje medale za ten jeden - złoty.

Po triumfie pod Tatrami szybko przyszły kolejne zwycięstwa w Klingenthal i Planicy, kiedy po raz ostatni w oficjalnych zawodach rywalizował Małysz. Słoweńska Velikanka była symboliczną zmianą warty. W ostatnim konkursie sezonu 2010/11, który był jednocześnie pożegnaniem Małysza, Stoch wygrał, a "Orzeł z Wisły" był trzeci. Stoch przed wejściem na podium ubrany w strój góralski zatańczył zbójnickiego, po czym zdjął kapelusz i ukłonił się przed Małyszem.

Sezon 2012/13 przyniósł mu cztery zwycięstwa w pucharowym cyklu - ponownie w Zakopanem, w Predazzo oraz marcowe w fińskim Kuopio i norweskim Trondheim. We Włoszech na Trampolino Dal Ben w Predazzo lutym 2013 roku zdobył złoto mistrzostw świata.

- Kiedyś ojciec powiedział mi, że trzeba sto razy przegrać, by raz wygrać. Spełniło się. Dziękuję, tato - przyznał tuż po skoku, który zapewnił mu złoty medal.

Mistrz świata - 2013 rok. / fot. PAP

Ma obecnie jedenaście zwycięstw w PŚ, a na podium pucharowych zawodów indywidualnych stawał w sumie 23 razy. W tym sezonie był najlepszy czterokrotnie: w niemieckim Titisee-Neustadt (15 grudnia), szwajcarskim Engelbergu tydzień później i dwa razy w niemieckim Willingen (1-2 lutego).

26 stycznia 2013 na mamucie w Vikersund poszybował na odległość 232,5 m. Wspólnie z Piotrem Żyłą jest rekordzistą Polski w długości narciarskiego skoku.

Choć urodził się w stolicy Tatr, to wychowywał się podzakopiańskim Zębie, jednej z najwyżej położonych miejscowości w kraju, gdzie na świat przyszedł m.in. mistrz świata w biegach narciarskich Józef Łuszczek. Niedaleko od niego mieszkał Bobak.

Jak przyznał, był dzieckiem pełnym energii, która na skoczni eksplodowała. Gdy jeden z kolegów nazwał się "torpedą", to Stoch ochrzcił się "rakietą". Później jeden z serwismenów podpisał jego narty "rakieta z Zębu" i przydomek przylgnął do nowego mistrza świata na dobre.

Jest kolejnym utytułowanym absolwentem Zespołu Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. Uczyli się w niej m.in. Justyna Kowalczyk, medalistki igrzysk olimpijskich w Vancouver w łyżwiarstwie szybkim oraz tegoroczna wicemistrzyni świata w biathlonie Krystyna Pałka.

W 2012 roku został magistrem wychowania fizycznego, kończąc wcześniej krakowską AWF. Jego wielką pasją są szybowce. W styczniu zajął drugie miejsce, za Justyną Kowalczyk, w 79. plebiscycie "Przeglądu Sportowego" i TVP na najlepszego sportowca Polski 2013 roku.

Sylwetka:

Kamil Stoch
urodzony 25.05.1987 w Zakopanem 
Wzrost: 173 cm Waga: 52 kg 
Klub: WKS Zakopane 
Uczelnia: Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

Największe sukcesy:

Igrzyska olimpijskie
Turyn 2006: 5. miejsce drużynowo 
Vancouver  2010: 6. miejsce drużynowo 
Soczi 2014: 1. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni

Mistrzostwa świata

Liberec 2009: 4. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni i w drużynie
Oslo 2011: 6. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni
Predazzo 2013: 1. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni, 3. miejsce w drużynie

Puchar Świata

3. miejsce w klasyfikacji generalnej 2012/13

Sukcesy młodzieżowe:

1. miejsce mistrzostw świata młodzików (1999)
2. miejsce mistrzostw świata juniorów drużynowo(2004 i 2005)