Słabi w Polsce, gwiazdy gdzie indziej – porównanie

Było ich sześciu. Starcie z polską myślą szkoleniową wszyscy skończyli na tarczy. Dziś błyszczą (albo jeszcze niedawno błyszczeli). Zrobili nieporównywalnie większe kariery, niż ci uchodzący w ekstraklasie za gwiazdy. I może nasi trenerzy nie potrafią zwietrzyć talentu, nawet gdy dostaną go jak na tacy, ale oni wcale im w tym nie pomogli. Ukrywali umiejętności tak skrzętnie, że kilku z nich podziękowano zupełnie bez żalu. Każdy szanujący się kibic raczej zna te nazwiska. Może zna też kilka innych, jak Andrejs Prohorenkovs (m.in. Hutnik Warszawa, później Dynamo Moskwa) czy Jero Shakpoke (Zagłębie Lubin, potem MŚ'98 i Nicea). My jednak zebraliśmy tylko tych bezwzględnie najlepszych i rozpisaliśmy – jak grali tu, a jak tam. Niech przemówią liczby.

Paulinho (w ŁKS-ie prawy obrońca, dziś środkowy pomocnik)

Łódzki KS (wypożyczenie z Audax Rio de Janeiro)

*Sezon 2007/08: 17 występów (13 w pierwszym składzie, w sumie 1117 minut), bez bramek i asyst, 11. miejsce w ekstraklasie oraz gol ze Startem Otwock w II rundzie Pucharu Polski.

Bez szału jak na przyszłego reprezentanta Brazylii. Liga za bardzo fizyczna? A Premier League to nie? Nie da się tego racjonalnie wytłumaczyć... Marek Chojnacki chciał go nawet zatrzymać, ale podobno nie miał nic do gadania. Paulinho narzekał zresztą na pogodę, na szarą łódzką rzeczywistość. Wiadomo – z niewolnika nie ma pracownika.

Corinthians (transfer z Coimbry za 5 milionów euro, po 2,5-letnim wypożyczeniu)

Wcześniej sześć bramek w 28 meczach Serie B – tam został wypatrzony i praktycznie z miejsca wskoczył do pierwszego składu.

Sezon 2011: 36 występów (3182 minuty), osiem bramek, cztery asysty, mistrzostwo Brazylii, jedenastka sezonu, Srebrna Piłka (drugi najlepszy piłkarz ligi).

Sezon 2012: 39 występów (3474 minuty), 10 bramek, 10 asyst, szóste miejsce w lidze, jedenastka sezonu, Srebrna Piłka, Copa Libertadores (90 minut w finale z Boca Juniors), Klubowe Mistrzostwo Świata (90 minut w finale z Chelsea).

Ponadto triumf w mistrzostwach stanu Sao Paulo 2013.

Tottenham(transfer z Corinthians za 20 milionów euro)

Sezon 2013/14: 35 występów (31 w pierwszym składzie, w sumie 2678 minut), siedem bramek, dwie asysty, szóste miejsce w lidze (pozycja przed Manchesterem United), 1/8 finału Ligi Europy (90 minut z Benfiką Lizbona).

Reprezentacja Brazylii

Od 2011 roku: 32 występy (30 w pierwszym składzie, w sumie 2443 minuty), pięć bramek (m.in. z Argentyną i Anglią), sześć asyst, Puchar Konfederacji 2013 (88 minut w finale z Hiszpanią), Brązowa Piłka Pucharu Konfederacji (cztery mecze, dwie bramki: z Japonią i w półfinale z Urugwajem), czwarte miejsce na Mundialu 2014 (sześć występów, 44 minuty w meczu o trzecie miejsce z Holandią), Superclasico de las Americas 2011 i 2012 (turniej towarzyski między Argentyną a Brazylią).

Marcelo Sarvas (środkowy pomocnik)

Polonia Warszawa

Sezon 2009/10: 30 występów (21 w pierwszym składzie, w sumie 1915 minut), cztery bramki (dwie w kwalifikacjach Ligi Europy z sanmaryńskim Juvenes.), 13. miejsce w lidze.



Oceniony jako przeciętny. Po rozwiązaniu kontraktu udał się na testy do Arki Gdynia, z których został wyrzucony.

Los Angeles Galaxy

Wypatrzony w kostarykańskim LD Alajuelense, gdzie zdobył dwa mistrzostwa kraju z rzędu (w sezonie – taki system).

Sezon 2012: 33 występy (28 w pierwszym składzie, w sumie 2461 minut), trzy bramki, mistrzostwo USA, Desert Diamond Cup, w finale którego strzelił decydującego karnego.

Ponadto półfinał Ligi Mistrzów CONCACAF 2013.

Statystyki może nie tak imponujące, jak u Paulinho, ale fakt, że grał na równym poziomie z Davidem Beckhamem, Robbie'em Keanem i Landonem Donovanem, a nagrodę za mistrzostwo odbierał z rąk Baracka Obamy, liczy się niemalże podwójnie. Uznany za jednego z najlepszych pomocników MLS.

Bez występów w reprezentacji Brazylii

Goran Popow (lewy obrońca)

Odra Wodzisław

Sezon 2004/05: 11 występów (949 minut), cztery asysty, 13. miejsce w lidze (przedostatnie, barażowe).

Przyszedł zimą, odszedł latem. Żegnano go bez szczególnego żalu, bo greckie Egaleo zapłaciło aż (!) 200 tysięcy euro. Zważając, że przychodził za darmo – złoty interes. Na tle przeciętnej Odry może i się wyróżniał, ale gwiazdą ekstraklasy na pewno nie był.

SC Heerenveen

Sezon 2008/09: 28 występów (26 w pierwszym składzie, w sumie 2258 minut), bramka, piąte miejsce w lidze (m.in. przed Feyenoordem), Puchar Holandii – gol w finale z Twente Enschede oraz 90 minut w Superpucharze Holandii z AZ Alkmaar.

Dynamo Kijów (transfer z Heerenveen za 1,75 mln euro)

Sezon 2010/11: 26 występów (24 w pierwszym składzie, w sumie 2142 minuty), bramka, asysta, wicemistrzostwo Ukrainy, Superpuchar Ukrainy (90 minut z Szachtarem Donieck), finał Pucharu Ukrainy (90 minut z Szachtarem), ćwierćfinał Ligi Europy (177 minut z SC Braga)

Ponadto wicemistrzostwo Ukrainy 2011/12.

Reprezentacja Macedonii

Od 2004 roku: 42 występy (40 w pierwszym składzie, w sumie 3384 minuty), dwie bramki (w debiucie z Estonią, potem z Czarnogórą), asysta (w 2008 roku z Polską – 1:1), bez meczów na wielkich imprezach.

Pozostałe

Przez dwa sezony 14 występów i asysta w Premier League (West Bromwich Albion).

Rodrigo Moledo (środkowy obrońca)

Odra Wodzisław (wypożyczenie z Uniao EC)

Sezon 2009/10: trzy występy (z Koroną, Lechem i Bełchatowem, w sumie 270 minut), bez bramek i asyst, spadek z ekstraklasy (15., przedostatnie miejsce).

Niby mógł zostać, ale właściwie nie było gdzie zostawać. Zresztą, nikt nad Odrą nie dał mu nawet prawdziwej szansy. Później pojawiły się problemy z wizą, z morale i tak niespełniony Brazylijczyk wrócił do ojczyzny.


SC Internacional

Sezon 2012: 31 występów (30 w pierwszym składzie, w sumie 2717 minut), dwie asysty (w meczu ze Sport Recife), 10. miejsce w lidze, mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul, 1/8 finału Copa Libertadores (180 minut z Fluminense).

Ponadto Recopa Sudamericana 2011 (coś jak Superpuchar Europy) oraz mistrzostwo Rio Grande 2013.

Metalist Charków (transfer z Internacionalu za 5 mln euro)



Sezon 2013/14: 15 występów (14 w pierwszym składzie, w sumie 1261 minut), bramka, trzecie miejsce w lidze, 1/4 Pucharu Ukrainy.

Sezon przerwała mu poważna kontuzja kolana. Do dziś nie wrócił do składu i coraz głośniej mówi się o transferze do tureckiego Besiktasu. Co jak co, ale potencjał to on ma (wciąż 27-latek) i na pewno nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.

Reprezentacja Brazylii

W kwietniu 2013 roku powołany na sparing z Chile. Miał zastąpić Henrique, któremu równolegle wypadł mecz w Palmeiras. Ale że CONMEBOL przełożył spotkanie na kolejny tydzień, zawodnik wrócił do kadry, a Rodrigao mógł sobie co najwyżej z nią potrenować.

Elton Brandao (środkowy napastnik)

Legia Warszawa (wypożyczenie z Sao Caetano)

Sezon 2006/07: 15 występów (12 w pierwszym składzie, w sumie 974 minuty), cztery bramki, asysta i prawie mistrzostwo Polski („grał” tylko niepełną rundę).

On akurat został odpalony na własne życzenie. Kluczowe są tutaj dwa pomiary: 1,5 promila – tyle miał we krwi, gdy po raz pierwszy złapano go za kółkiem, 0,8 promila – a tyle, gdy już bez prawa jazdy uciekał przed policją. Wszystko to oczywiście w klubowym Seacie...

Vasco da Gama

Sezon 2011: 27 występów (17 w pierwszym składzie, w sumie 1605 minut), 11 bramek, trzy asysty, wicemistrzostwo Brazylii, Puchar Brazylii (sześć minut w finale z Kurytybą), półfinał Copa Sudamericana (65 minut z Universidad de Chile).

Pozostałe

Copa Libertadores 2012 (nie grał w finale z Boca Juniors) i Klubowe Mistrzostwo Świata 2012 (poza kadrą w finale z Chelsea) z Corinthians oraz występy w Lidze Mistzów 2011/12 z Bragą.

Bez występów w reprezentacji

***

Występy, bramki i asysty tylko w krajowych ligach, pucharach kontynentalnych oraz Klubowych Mistrzostwach Świata (łącznie). Reprezentacja jako oddzielna kategoria. Mecze w krajowych pucharach niewyszczególnione. Pod uwagę brane są – poza tymi w Polsce – jedynie najlepsze sezony.