Schmitt: Stoch nie ma szans na obronę Kryształowej Kuli

Marta Pietrewicz: Przed nami ostatni konkurs Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Pan po raz pierwszy jako kibic i ekspert, a nie zawodnik. Jakie to uczucie?

Martin Schmitt: Na pewno dziwne, ale powoli się do tego przyzwyczajam. Minął rok, odkąd zakończyłem karierę i zdążyłem nauczyć się z tym żyć. Teraz już nie chciałbym siadać na belce startowej. Tu – na ziemi – też jest fajnie. To ciekawe patrzeć na wszystko z zewnątrz. Nie mam uczucia, że chciałbym znowu wrócić.

- Naprawdę nie? Nie tęskni pan za tym?

- Naprawdę nie. Gdy postanowiłem zakończyć karierę wydawało mi się, że i tak będę od czasu do czasu skakać – dla własnej przyjemności, ale ani razu do tej pory tego nie zrobiłem. Prawda jest taka, że skoki to szereg wyrzeczeń. Ja nigdy nie byłem typem prawdziwego skoczka. Utrzymywanie odpowiedniej formy kosztowało mnie wiele wysiłku. Nigdy nie było mi łatwo dotrzeć do wagi startowej.

- Ile ona wynosiła?

- 64 kg.

- A ile pan teraz waży?

- Jakieś dziesięć kilogramów więcej.

- Czuje się pan grubo?

- Nie. Znakomicie się czuję z obecną wagą i cieszę się, że nie muszę jej już zrzucać.

- Wróćmy do Turnieju Czterech Skoczni. Wydaje się, że znamy już zwycięzcę. Austriak Stefan Kraft prowadzi przed swoim rodakiem Michaelem Hayboeckiem o 23,1 pkt i ma o 29,4 pkt więcej od trzeciego Słoweńca Petera Prevca. Jest pan zaskoczony takim przebiegiem rywalizacji?

- Tak, trochę tak. Zwłaszcza tym, że po raz kolejny dominuje dwóch Austriaków. Oczywiście obaj liczyli się do grona faworytów, ale nie przypuszczałem, że zaprezentują się do tego stopnia dobrze.

- Od sześciu lat to Austriak staje na najwyższym stopniu podium TCS. Nie staje się to nudne?

- Dla mnie nie. Co roku jest to kto inny i Turniej Czterech Skoczni jest magicznym momentem w sezonie. Mam jednak też nadzieję, że kiedyś ta dominacja się skończy.

- Na rzecz Niemców?

- Tak byłoby idealnie. Przecież jeszcze doskonale znam chłopaków, razem trenowaliśmy, żartowaliśmy, startowaliśmy. Jestem z nimi związany emocjonalnie, dlatego chciałbym, by i oni zwyciężali.

- Myśli pan, że Kraft jeszcze jest do pokonania w TCS?

- On jest w tej chwili w znakomitej dyspozycji. Jeśli chodzi o potencjał, to na pewno może równać się z nim jego rodak Hayboeck. To właśnie między nimi rozgrywać się będzie walka o końcowy triumf. Hayboeck ma jednak tylko szansę wówczas, jeśli Kraft sam popełni jakiś błąd.

- Prevc już się nie liczy?

- On już w kwalifikacjach pokazał, że nie leży mu za bardzo ta skocznia, więc nie wierzę, by nagle się na niej odnalazł. Poza tym mało realne jest, by obaj Austriacy mieli akurat do tego stopnia słaby dzień, że Słoweniec ich przeskoczy.

- W Pucharze Świata Kryształowej Kuli broni Kamil Stoch. Myśli pan, że Polak jest w stanie w tym sezonie jeszcze po nią sięgnąć?

- Na pewno w niejednym konkursie będzie w stanie jeszcze pokazać, że jest jednym z najlepszych obecnie skoczków na świecie. Miał cztery tygodnie przerwy, ale w takim okresie, gdzie najważniejszą pracę i tak wykonał wcześniej. Na pewno trudno mu będzie się całkowicie odnaleźć, dlatego nie wierzę, by wygrał klasyfikację końcową Pucharu Świata.

- Co by mu pan zatem doradził?

- Oczywiście nie znam jego dokładnej sytuacji. Z tego co wiem, może już bez bólu trenować. Dlatego też na jego miejscu nie pojechałbym do Kulm na mamuci obiekt, tylko gdzieś szukał możliwości treningu, bo widać, że technicznie ma spore braki. Moim zdaniem najważniejsze powinny być dla niego mistrzostwa świata w Falun, bo tam jest w stanie sięgnąć po medal. Jest sporo czasu jeszcze, dlatego trzeba zachować spokój i robić swoje.

- Czym pan się teraz zajmuje?

- Jestem ekspertem Eurosportu i podoba mi się ta praca. Poza tym kończę właśnie studia trenerskie na uczelni w Kolonii i chciałbym w przyszłości właśnie w tym kierunku coś robić.

- Czyli chce pan zostać trenerem?

- Taki mam cel, ale na pewno nie chcę tez poświęcić całego życia właśnie na szkolenie zawodników. Chciałbym po prostu spróbować. Po to się też uczę. Zresztą już teraz mógłbym pracować jako szkoleniowiec, prowadziłem też już treningi z dziećmi, ale na razie chcę się skupić na nauce. Potrwa ona jeszcze do września, a potem zobaczę, co dalej.