Finał Pucharu Niemiec w Chinach? Kuriozalny pomysł szefa Adidasa

To konsekwencja wywiadu, jakiego udzielił „Suddeutsche Zeitung” szef firmy Adidas, Kasper Rorsted. Zarządzający globalną marką sportową wymyślił, by finał piłkarskiego Pucharu Niemiec rozgrywać w Chinach. Uzasadniał to potrzebą zdobywania nowych kibiców i międzynarodowych wpływów. I tendencją, jaką coraz częściej kierują się kluby piłkarskie z zachodniej Europy. Już teraz wpływy chińskie na Starym Kontynencie są coraz wyraźniejsze, Państwu Środka nie wystarczają już inwestycje w rodzimą Superligę oraz zatrudnianie w niej za krocie globalnych gwiazd piłkarskich i trenerskich. Inwestycje są ogromne, Chińczycy przejęli kilka klubów na Wyspach Brytyjskich, we Włoszech, Francji czy Hiszpanii. Mają też ambicję, by dawać rozrywkę rodakom na miejscu, stąd np. zorganizowali już cztery mecze o Superpuchar Włoch w Pekinie i Szanghaju.

W futbolu są jednak świętości, takie jak finał krajowego pucharu. I tak jak Anglicy szybko porzucili myśl, by wynieść finał swoich rozgrywek z Wembley (z wyjątkiem sześciu spotkań na Millennium Stadium w Cardiff, kiedy remontowano stołeczny obiekt), tak na Rorsteda posypały się gromy w Niemczech, gdzie od zjednoczenia kraju w 1990 r., finał rozgrywany jest tylko w Berlinie.

Pomysł Rorsteda być może wynika z tego, że zwyczajnie nie czuje on sportu, zwłaszcza futbolu (kieruje Adidasem do października 2016 r.). Jest postrzegany jako technokrata, pochodzi z Danii, kończył Harvard i niekoniecznie wie, jak ważne jest dla Niemców przywiązanie do piłkarskiej tradycji. W dodatku biznesy, jakimi kierował wcześniej, związane były z innymi branżami, m.in. kosmetyczną (Henkel).

Szef niemieckiej federacji, Reinhard Grindel, który ma w sobie dość elegancji, dyplomatycznie uznał pomysł za nierozważny. Bardziej dosadny był Ronald Reng, znany także w Polsce publicysta, autor bestsellerów „Robert Encke, życie wypuszczone z rąk” czy „Bundesliga”, który w dzisiejszym felietonie dla niemieckich tytułów kpi, że kibice zza Odry będą musieli się nauczyć nowej przyśpiewki. Zamiast „Berlin, Berlin, jedziemy do Berlina” zaczną intonować: „Szanghaj, Szanghaj, jedziemy do Szanghaju”...

Wypowiedź Rorsteda na temat Pucharu Niemiec dała asumpt do dyskusji nad innymi ważnymi kwestiami poruszonymi przez niego. Otóż nawołuje on do zniesienia zasady „50+1”, która nie daje możliwości skupienia stuprocentowej własności w rękach jednego podmiotu. Dzięki temu w Bundeslidze nie znaleźli się dotąd w klubach inwestorzy z Azji czy Rosji. A zdaniem Rorsteda to błąd, bo przykład angielski pokazuje, jak wielkiego kopa finansowego przynoszą tego typu inwestycje. W Niemczech odstępstwem od tej reguły jest struktura własności w Bayerze Leverkusen i VfL Wolfsburg, gdzie pakiet większościowy mają koncerny, które od lat sponsorują oba kluby – Bayer i Volkswagen. W pozostałych przypadkach to sam klub jako stowarzyszenie musi posiadać 51 proc. akcji. Inaczej nie dostanie licencji.

Zamiast zapowiedzi półfinałowych starć mamy więc jatkę na łamach gazet i w internecie. Dziś Borussia Mönchengladbach grać będzie z Eintrachtem Frankfurt, jutro, w prawdziwym hicie, Bayern Monachium zmierzy się z Borussią Dortmund. Borussia Mönchengladbach walczy o swój szósty finał (trzykrotny triumf), Eintracht – siódmy (cztery wygrane), Bayern – 22 (!), z czego w aż 18 zwyciężał, a dortmundczycy o swoją dziewiątą szansę (trzy wykorzystane).