Hiszpania bezradna, bezzębna, bez pomysłu

Widać, że rany po mistrzostwach świata się jeszcze nie zabliźniły. Zwycięstwo 5:1 z Macedonią w pierwszej kolejce eliminacyjnej było tylko małym przerywnikiem. Hiszpania ciągle szuka nowej tożsamości, nowych zawodników, którzy mogą zastąpić starych mistrzów. Tylko, że postaci na miarę Xaviego czy Xabiego Alonso nie widać, a inni weterani jak Andres Iniesta czy Casillas już takiej pewności siebie nie mają, bo trochę ciosów przyjęli.

Trener Vicente Del Bosque szuka nowych nazwisk, z kilku piłkarzy zrezygnował, kilku nowych do drużyny wprowadza, ale może zmiany są zbyt powolne i nieśmiałe?

To właśnie błąd bramkarza Realu Madryt dał Słowacji gola w tym meczu. Juraj Kucka huknął z 30 metrów piłka leciała prosto, prawie w środek bramki, a Casillas z niewyjaśnionych przyczyn zdołał się z nią minąć. Winnego straty bramki wskazać łatwo, ale Hiszpania z 2012 roku, idąca po mistrzostwo Europy, jeszcze przed przerwą doprowadziłaby do remisu, a w drugiej połowie poprawiła kilkoma golami.

Hiszpania z 2014 roku nie radzi sobie z przeciwnikiem dobrze zorganizowanym i zdeterminowanym. Słowacy wytrącili Hiszpanom wszystkie atuty. Co z tego, że Iniesta kręcił kolejne kółeczka? Co z tego, że David Silva holował piłkę długimi minutami? To nie była tiki-taka, która rozbijała w puch przeciwników, raczej wyrób tikitakopodobny. Mistrzowie tamtego stylu powoli schodzą ze sceny, a nowi kroków nie znają lub lepiej czują się w innym tańcu.

Trener Del Bosque odważniej postawił na zawodników związanych z Atletico Madryt: w pierwszym składzie pojawili się Juanfran, Koke, Diego Costa (od tego sezonu w Chelsea), ale reprezentacja nie gra tak jak mistrzowie Hiszpanii, szybko, agresywnie, z zębem. Nie zagryzie przeciwnika, kiedy trzeba, woli holować piłkę, a ten styl w Europie znają już wszyscy i wiedzą, jak sobie z nim radzić.

Grę Hiszpanów na moment odmieniło wejście Paco Alcacera. To młody napastnik Valencii dał Hiszpanom trochę nadziei. Wykorzystał doskonałe dośrodkowanie Jordiego Alby, wyskoczył zza pleców Martina Skrtela i z bliska doprowadził do remisu.

Radość Hiszpanów nie trwała jednak długo. W 87. minucie kapitalną kontrę wyprowadził rezerwowy Michal Duris, dośrodkował do Miroslava Stocha, a ten z bliska pokonał rozpaczliwie interweniującego Casillasa.

Być może Hiszpanii trzeba więcej odważnych decyzji? Być może trzeba więcej piłkarzy takich jak Alcacer, z nowymi pomysłami, nie skażonych przeszłością? Vicente Del Bosque nigdy nie miał natury rewolucjonisty, preferował zmiany łagodne, a widać, że tutaj czasu nie ma. Kapitalny okres dla reprezentacji Hiszpanii zaczął się od odważnych decyzji Luisa Aragonesa, który podziękował Raulowi i Fernando Morientesowi. Zrobił miejsce młodym, a ci wygrali dla Hiszpanii mistrzostwo Europy.

Del Bosque trzyma w drużynie wielu graczy sytych, którzy wygrywali już trofea i w reprezentacji, i w klubach. Niemcy byli wyposzczeni i w ostatnim mundialu rozbili konkurencję w pył. Złoto jest dla pazernych.

Słowacja - Hiszpania 2:1 (1:0)

Bramki: dla Słowacji: Kucka 17, Stoch 87; dla Hiszpanii: Alcacer 82.

Żółte kartki: Gyomber, Kucka, Hubocan, Stoch (Słowacja); Silva, Diego Costa, Cazorla (Hiszpania).

Sędziował: Bjoern Kuipers (Holandia).

Słowacja: Kozacik - Pekarik, Skrtel, Durica, Gyomber - Hubocan, Weiss (54, Duris), Hamsik, Kucka (83, Kiss), Mak (61, Stoch).

Hiszpania: Casillas - Juanfran (81, Cazorla), Pique, Albiol (58, Pedro), Jordi Alba - Busquets, Iniesta, Koke, Fabregas, Silva (71, Alcacer), Diego Costa.