Skąd się wzięła potęga outsidera, czyli jak przez dwa lata wzmocnić Katar

Piłka ręczna
Skąd się wzięła potęga outsidera, czyli jak przez dwa lata wzmocnić Katar
fot. PAP

Drużyna, która dwa lata temu dostawała baty nawet od średniaków, dziś walczy o medale mistrzostw świata. Półfinałowi rywale Polaków błyskawicznie zbudowali mocną reprezentację, chociaż słowo zbudowali nie jest tu chyba na miejscu. Katarczycy po prostu kupili kilku doświadczonych zawodników.

Reprezentację budowano na pustyni, bo Katar nie miał większych tradycji w tej dyscyplinie sportu. Cztery starty w finałach mistrzostw świata i tylko raz Katarczycy uplasowali się powyżej dwudziestego miejsca. Najlepiej było w debiucie - przed dwunastu laty w Portugalii. Katarczycy ograli wówczas Australię i Grenlandię, co pozwoliło zająć 16. miejsce reszta rywali była poza zasięgiem. Również Polska, z którą szczypiorniści z Azji przegrali 26:35. Dwa lata później w Tunezji było już gorzej - 21. lokata i seria porażek. Niemcy zafundowali Katarczykom prawdziwe lanie, Azjaci polegli aż 15:40 (4:20)! Pamiętny dla Polski mundial 2007 w Niemczech Katar zakończył na przedostatnim miejscu. Polegli w meczach z Czechami, Hiszpanią (18:41), Egiptem, Angolą, Marokiem... Honorowa wygrana nad Australią dała 23. miejsce.

 

Do grona finalistów powrócili przed dwoma laty, w 2013 roku podczas turnieju w Hiszpanii. Wynik: 1 zwycięstwo - 6 porażek, co dało ostatecznie 20. pozycję. Katarczycy wygrali jedynie z Chile, przegrali z Danią, Macedonią, Rosją, Islandią, Argentyną i Arabią Saudyjską. Skąd więc taka metamorfoza? Reprezentacja, która jeszcze dwa lata temu zbierała baty nawet od outsiderów i średniaków światowego handballa, dziś walczy o medale mistrzostw świata.


Gospodarze tegorocznego mundialu nie żałowali pieniędzy na zmontowanie mocnej ekipy. Sprowadzili Valero Riverę - trenera, który z Hiszpanami zdobył złoto (2013) i brąz (2011) mistrzostw świata. Hiszpan zarabia w Katarze 800 tysięcy euro rocznie. Budowanie reprezentacji przypominało bardziej tworzenie silnej drużyny klubowej. Wykorzystując dosyć swobodne przepisy obowiązujące w piłce ręcznej (dwuletnia karencja w przypadku zmiany reprezentacji), w szybkim czasie, na zasadzie transferu ściągnięto z Europy kilku dobrych, doświadczonych grajków. Większość z nich podpisała umowy z katarskimi klubami. Hiszpański szkoleniowiec od września miał niemal całą kadrę do dyspozycji i mógł rozpocząć przygotowania. O sile reprezentacji Kataru decydują bośniacki bramkarz Danijel Šarić, Francuz Bertrand Roiné, Czarnogórzec Žarko Marković i kilku innych uznanych w Europie szczypiornistów.

 

Kim są zawodnicy, którzy znaleźli się w składzie reprezentacji Kataru na MŚ?

 

1. Žarko Marković (prawy rozgrywający) - 28 lat; urodzony w Cetyni (wówczas Jugosławia, obecnie południowa Czarnogóra). Były reprezentant Czarnogóry. W Europie grał m.in. w  MKB Veszprém KC (2006-09), RK Budućnost Podgorica (2009-10), RK Metalurg Skopje (2011-12) oraz w klubach Bundesligi: Frisch Auf Göppingen (2012-13) i HSV Hamburg (2013-14). W czerwcu 2014 roku przyjął ofertę katarskiego El Jaish SC, z którym podpisał trzyletni kontrakt.

 

Jedna z największych gwiazd reprezentacji Kataru ma na tatuaż 'Czarnogóra' na łydce. / fot. twitter

4. Hassan Mabrouk (lewy rozgrywający) - 32 lata; pochodzi z Egiptu. Reprezentuje barwy katarskiego El Jaish SC. Reprezentował Katar na MŚ 2013.

 

7. Bertrand Roiné (lewy rozgrywający) - 33 lata; urodził się we Francji (Sainte-Gemmes-d'Andigné) i w latach 2005-12 w 20. spotkaniach reprezentował barwy tego kraju. Był m.in. w szerokiej kadrze na mistrzostwa Europy 2010, ale ostatecznie nie pojechał na turniej do Austrii, gdzie Francuzi zdobyli złoto. Rok później zdobył z ekipą Trójkolorowych mistrzostwo świata podczas turnieju w Szwecji. Występował wówczas w klubie Chambéry Savoie HB, z którym pięciokrotnie był wicemistrzem Francji (zawsze przegrywali z Montpellier AHB). W 2012 roku przeszedł do Lakhwiya Doha. Po otrzymaniu obywatelstwa katarskiego zdobył z reprezentacją tego kraju złoto na Igrzyskach Azjatyckich w 2014 roku.

 

9. Rafael Da Costa Capote (lewy rozgrywający) - 27 lat; urodził się w stolicy Kuby Hawanie, były reprezentant tego kraju. Odłączył się od reprezentacji narodowej latem 2007 w czasie Igrzysk Panamerykańskich w Rio de Janeiro. Na Starym Kontynencie występował m.in. we włoskim AS Pallamano Conversano oraz hiszpańskich BM Cuenca i CB Ciudad de Logroño. W ubiegłym roku podpisał kontrakt z katarskim El Jaish.

 

10. Abdulla Al-Karbi (prawoskrzydłowy) - 24 lata; Katarczyk, reprezentuje barwy klubu Al Sadd SC.

 

12. Danijel Šarić (bramkarz) - 37 lat; urodził się w jugosłowiańskim mieście Doboj, w obecnej Bośni i Hercegowinie. Największa gwiazda ekipy Kataru. Od 2009 roku reprezentuje barwy Barcelony, z którą w 2011 wygrał Ligę Mistrzów oraz czterokrotnie triumfował w lidze hiszpańskiej. Zmiana reprezentacyjnych barw to dla niego nie pierwszyzna. Najpierw reprezentował Serbię i Czarnogórę (po odłączeniu się Czarnogóry w 2006 roku - Serbię). Ostatni mecz w serbskich barwach zagrał w 2007 roku. W październiku 2009 zadebiutował w ekipie Bośni i Hercegowiny (w meczu przeciwko Czarnogórze), w której do 2011 roku wystąpił w siedmiu spotkaniach. W ostatnich latach odmawiał gry w reprezentacji BiH, tłumacząc się względami osobistymi i konfliktem z działaczami tamtejszej federacji. W październiku ubiegłego roku zdecydował się przyjąć obywatelstwo Kataru i wyraził zgodę na reprezentowanie tego kraju w finałach mistrzostw świata. W podjęciu decyzji pomogła mu z pewnością zaproponowana przez szejków kwota 600 tysięcy euro.

 

13. Eldar Memišević (prawoskrzydłowy) - 22. lata; z pochodzenia Bośniak, gracz katarskiego El Jaish. Wyprzedził zaciąg z Europy, w reprezentacji Kataru występował już podczas MŚ 2013.

 

16. Goran Stojanović (bramkarz) - 37 lat; urodził się w miejscowości Bar w Jugosławii (obecnie Czarnogóra) - najstarszy zawodnik reprezentacji Kataru (ur. 27 czerwca 1977). Reprezentował barwy Jugosławii, Serbii i Czarnogóry, a od 2006 roku Czarnogóry. Występował m.in. w RK Crvena Zvezda Belgrad,  Grasshopper Zürich. Od 2005 roku można go było oglądać na parkietach Bundesligi, m.in. w VfL Pfullingen, VfL Gummersbach i Rhein-Neckar Löwen (2011-14). W ubiegłym roku podpisał kontrakt z El Jaish SC. Katarczycy zakontraktowali go w okresie, gdy Danijel Šarić jeszcze się wahał. Po przyjęciu obywatelstwa Kataru zdobył z tą drużyną mistrzostwo Azji w 2014 roku.

 

19. Borja Vidal (obrotowy)- 33 lata; urodził się w mieście Valdés w Hiszpanii. Najwyższy w drużynie – 206 cm. Zaczynał jako koszykarz, reprezentował barwy Joventutu Badalona, Melilla Baloncesto i Bilbao Basket. W 2005 roku, w wieku 23 lat zdecydował się zmienić profesję i zajął się piłką ręczną. Przez wiele lat występował w lidze hiszpańskiej (BM Aragón, Algeciras BM, SD Teucro, CB Torrevieja), w latach 2011-13 grał we Francji (HBC Nantes). Od 2013 roku występuje w katarskim Al-Qiyada.

 

20. Jovo Damjanović (lewy rozgrywający) - 18 lat; pochodzi z miasta Nikšić w Czarnogórze. Przygodę z handballem zaczynał w miejscowym klubie RK Sutjeska, obecnie jest zawodnikiem El Jaish. Najmłodszy w kadrze Valero Rivery - urodził się 24 grudnia 1996 roku.

 

25. Kamalaldin Mallash (rozgrywający) - 23 lata; Katarczyk, reprezentuje barwy El Jaish.

 

41. Youssef Benali (obrotowy) - 27 lat; pochodzi z Tunezji. Zawodnik katarskiego Lekhwiya HT.

 

66. Hamad Madadi (lewoskrzydłowy) - 26 lat; Katarczyk, na codzień gra w klubie Lekhwiya HT. Uczestnik MŚ 2013.

 

77. Hadi Hamdoon (prawy rozgrywający) - 22 lata; Katarczyk, zawodnik El Jaish.

 

86. Mahmoud Hassab Alla (rozgrywający) - 28 lat; Katarczyk, występuje w katarskim Al Sadd.

 

94. Ameen Zakkar (lewy rozgrywający) - 20 lat; Katarczyk, gra w Al Rayyan.

 

Valero Rivera2

Valero Rivera - trener reprezentacji Kataru. / fot. PAP/EPA

 

Aż dziesięciu graczy z 16. osobowej kadry urodziło się poza Katarem. Jedynie trzech szczypiornistów ze wspomnianej szesnastki występowało w barwach tej reprezentacji podczas poprzednich mistrzostw świata w Hiszpanii. Katarczycy mieli oczywiście dalej idące plany, ale kilku znanych w Europie szczypiornistów nie zdecydowało się na zmianę obywatelstwa. W orbicie zainteresowań szejków znaleźli się m.in. Duńczyk Nikolaj Markussen czy Polak Marcin Lijewski. Budowanie reprezentacji w ten sposób z pewnością budzi kontrowersje. Całą sytuację ubarwiła jeszcze informacja hiszpańskich mediów, które poinformowały, że Katarczycy zakontraktowali również... kibiców. Gospodarzy wspiera grupa sześćdziesięciu najemników pochodzących z Hiszpanii. Miłość kibiców kosztuje organizatorów około 2000 euro za osobę.

 

Mistrzostwa mają być dla Kataru promocją, nie ma się więc co dziwić, że gospodarze chcą jak najdłużej grać na tym turnieju. Moim zdaniem to jest reprezentacja Kataru, ale to nie jest Katar. Jeśli chodzi o poziom gry, to jest on super. Naprawdę trzeba się z nimi bić, jak to miało miejsce w przypadku Hiszpanów. Ale jeśli gospodarze zdobędą medal, na pewno pojawi się pytanie: czy na pewno zdobył go Katar? Moim zdaniem nie

 

- powiedział w programie Polska 2016 były reprezentant Polski, obecnie gracz zabrzańskiego Górnika Mariusz Jurasik.

 

Naturalizowani reprezentanci to odwieczny temat w wielu grach zespołowych, również w piłce ręcznej. W tym przypadku poraża jednak skala, z jaką Katarczycy podeszli do tematu. Czy medal gospodarzy będzie świadczył o sile katarskiej piłki ręcznej, czy wyłącznie o ogromnych możliwościach finansowych tego kraju?

Robert Murawski, Polsat Sport

PolsatSport.pl w wersji na telefony z systemem Android i iOS!

Najnowsze informacje i wiadomości na bieżąco, gdziekolwiek jesteś.

Komentarze