OK! The World Games: Sumo

Inne
OK! The World Games: Sumo
fot. FOTOBAZA/PAP

Pierwsze skojarzenie, jakie rodzi się na hasło „sumo” – potężni prawie nadzy Japończycy obrzucający się solą i obściskujący w glinianym kole - jest tylko w połowie prawdziwe. Sumo amatorskie, które zobaczymy na The World Games 2017, jest najdynamiczniejszym ze sportów walki, w którym starcia kończą się nawet po kilku sekundach, a do rywalizacji przystępują też filigranowe panie.

Na The World Games 2017 – igrzyskach dyscyplin nieolimpijskich, które w przyszłym roku między 20 a 30 lipca odbędą się we Wrocławiu jedną z ponad 30 dyscyplin będzie sumo. Ale sumo w wydaniu amatorskim – znane i uprawiane na całym świecie i nieco różniące się od tego tradycyjnego, japońskiego. W cyklu OK! The World Games czas poznać je nieco bliżej…

 

Rys historyczny

 

Ojczyzną sumo (jap. bronić się) jest Japonia. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Te rodzą się dopiero wtedy, gdy próbujemy precyzyjnie określić, kiedy dyscyplina się narodziła. Najstarsze legendy głoszą, że pierwszą walkę sumo stoczyli dwaj japońscy bogowie około 3500 lat temu. Później starcia były rodzajem modlitwy o urodzaj, formą rozstrzygania sporów terytorialnych, czy w końcu rozrywką na dworze cesarza. Regularne walki i pierwsze turnieje toczone są w dalekiej Azji od XVI wieku. Początkowo odbywały się na terenie wyznaczonym przez publiczność. W XVI i XVIIw. zaczęły się krystalizować zasady obecne do dziś.  Pole walki ograniczono do okręgu zwanego – dohyo.

 

Sumo nierozerwalnie wiąże się z tradycją i obrządkiem religijnym shintu, z którym ściśle związany jest ceremoniał oczyszczenia przed walką. Obecnie wyróżniamy sumo profesjonalne – występujące tylko w Japonii – z rozbudowanym ceremoniałem przed walką i brakiem podziału na kategorie wagowe oraz amatorskie występujące także w pozostałych częściach świata – bardziej sportowe – ze skróconym ceremoniałem i podziałem na kategorie wagowe zarówno wśród panów, jak i pań.

 

 

Ceremoniał oczyszczenia

 

Tradycyjnie przed walką zawodnicy muszę przejść ceremoniał tak zwanego oczyszczenia. We współczesnej, amatorskiej odsłonie sumo, w której zobaczymy rywalizację podczas przyszłorocznych The World Games ze względu na objętość czasową i chociażby brak tradycyjnego glinianego podłoża, został on znacząco skrócony. Zawodnicy wchodzą na dohyo, kłaniają się i klaszczą w dłonie (trad. dają znać bóstwom, że za chwilę rozpocznie się walka). Na największych imprezach – rangi mistrzowskiej rzucają także solą – oczyszczając pole walki ze złych mocy. Obecnych w tradycyjnym ceremoniale: tupania i płukania ust raczej się nie praktykuje. Po skończonym obrzędzie oczyszczenia, będącym także wyrazem szacunku dla przeciwnika, mogą przejść do walki.

 

Zasady w pigułce (sumo sportowe – amatorskie)

 

1. Walka odbywa się w dohyo – kole o średnicy 4,55m, otoczonym okręgiem o wysokości 4cm (tamarą). Wzniesienie ma pomóc zawodnikom zaprzeć się, by nie wypaść z koła. Tradycyjnie nawierzchnia jest glinowa, jednak w Europie taki rodzaj podłoża zastąpiony jest matami podobnymi do tych w zapasach, czy judo.

 

2. Przed rozpoczęciem walki na komendę sędziego obaj zawodnicy stają na liniach shikiri i kładą ręce na podłożu. Gdy zastygną w bezruchu arbiter daje komendę: „Hakkeyoi!" – tzn. walcz!

 

3. Walka kończy się, gdy jeden z zawodników zostanie wypchnięty poza obszar dohyo, lub jakąkolwiek częścią ciała (oprócz wewnętrznej części stopy), choćby włosami dotknie podłoża. Przegrywa pojedynek. Czeka na ewentualne repasaże, bądź odpada z dalszej rywalizacji.

 

4. We współczesnej odmianie sumo, praktykowanej w Europie wyróżnia się około stu technik kończących. To w dużej mierze rzuty zaczerpnięte z innych sportów walki. Zabronionych jest tylko pięć technik: ciągnięcie za włosy, gryzienie, wkładanie palców w oczy, chwytanie za mawashi (pas) w okolicach krocza i za tylną pionową część mawashi.

 

Wbrew pierwszym skojarzeniom sumo jest sportem bardzo dynamicznym. Walki średnio trwają około 30 sekund. Zdarzają się pojedynki kończone nawet w 4-5 sekund, ale i dłuższe. Jeśli sędzia uzna, że walka trwa za długo, przerywa ją i zarządza wznowienie.

 

Sumo w Polsce

 

W Polsce sumo uprawiane jest od 1996 roku. Polski Związek Sumo dzięki staraniom grupy entuzjastów powstał 8 lat później. Obecnie w naszej federacji zgłoszone są 52 kluby, licencje posiada ok. 3500 zawodników w różnych kategoriach wiekowych. Ponieważ to sport w pełni amatorski najmniej liczna jest grupa seniorów, która mimo wszystko na przestrzeni lat może pochwalić się wieloma sukcesami na arenie międzynarodowej. Naszymi największymi nadziejami medalowymi na The World Games 2017 są Aron Rozum – trzykrotny medalista mistrzostw świata i czwarty zawodnik poprzednich The World Games, które w 2013 roku odbyły się w kolumbijskim Cali oraz Michał Luto, który dwukrotnie stawał na podium światowego czempionatu.

 

 

Sumo na The World Games 2017:

 

1. Podczas The World Games 2017 sumici będą rywalizować o osiem kompletów medali. Panie w kategoriach: -60kg, -80kg, +80kg i open; panowie: -85kg, -115kg, +115kg i open. W każdej kategorii do rywalizacji przystąpi 16 zawodników lub zawodniczek.

 

2. Rywalizacja odbędzie się w dniach od 22 do 23 lipca we wrocławskiej Hali Orbita.

 

3. Biało-czerwoni jako gospodarze mają prawo wystawić w każdej kategorii jednego reprezentanta (łącznie sześciu) oraz dodatkowo zawodników, którzy wywalczą awans w normalnym trybie kwalifikacji.

Aleksandra Szutenberg, Polsat Sport
Przejdź na Polsatsport.pl

PolsatSport.pl w wersji na telefony z systemem Android i iOS!

Najnowsze informacje i wiadomości na bieżąco, gdziekolwiek jesteś.

Komentarze

Przeczytaj koniecznie