Kmita: Nie wyobrażam sobie finałów mistrzostw świata bez Włochów

Przemysław Iwańczyk: Znamy wszystkich 32 finalistów mistrzostw świata 2018. Ostatnimi drużynami, które zapewniły sobie awans są ekipy Peru oraz Australii. Znamy też podział na koszyki. Brakuje nam kogoś?

Marian Kmita: Włochów oczywiście brakuje. Irlandczycy też by się przydali. Każdy ma swoich faworytów, ulubieńców z przeszłości, kogoś cienionego bardziej z powodów sentymentalnych. Mi pasuje ta konfiguracja 32 drużyn. To już nie jest truizm, że w obecnej piłce nie ma słabych.

Podział na koszyki wywołuje spekulacje jaka grupa byłaby najłatwiejsza, a jaka najtrudniejsza. Najcięższą przeprawą byłoby mieć Hiszpanię, albo Anglię, które znalazły się w drugim koszyku.

To są tylko spekulacje i to czysto papierowe. Pamiętam rok 1974, kiedy miałem niespełna 12 lat. Wtedy toczyły się dyskusje (mieliśmy w grupie Włochów, Argentynę i Haiti), żeby wygrać z Haiti 2:1, zremisować z Argentyną, a z Włochami nisko przegrać, aby nie było wstydu. Potem się okazało, że drużyna Kazimierza Górskiego miała realne szanse, by zdobyć mistrzostwo świata. Trzeba będzie wygrać z każdym, żeby coś osiągnąć.

Mało kto bierze pod uwagę zestawienie w jakim Polacy zagrali z Meksykiem. Nie było tam dziewięciu kluczowych piłkarzy, na których Adam Nawałką od 2013 roku buduje reprezentację. Przyjęliśmy za pewnik, że reprezentacja wygrywa z każdym niezależnie od stawki.

To były bardzo pożyteczne konfrontacje. Myślę, że styl i wynik byłyby inne, gdybyśmy zaczęli w mocniejszym składzie. Te dwa mecze należy jednak zapisać, mimo wyników, po stronie plusów. Sprawdzenie się bez Roberta Lewandowskiego było bezcenne. Podobnie mieli Szwedzi, którzy musieli się nauczyć grać bez Zlatana Ibrahimovicia.

Cała rozmowa w załączonym materiale.