Drysdale nie kończy kariery i powalczy o start na igrzyskach olimpijskich

Nowozelandczyk, który w tym roku obchodzić będzie 42. urodziny, miał na początku kwietnia wątpliwości, czy będzie chciał walczyć o kolejny start w igrzyskach. Pisał wówczas: „totalna strata motywacji i pytanie, czy chcę jeszcze być olimpijczykiem?”.

 

Teraz zmienił zdanie.

 

„Wydaje się, że nie wiesz, co masz, dopóki tego nie tracisz. To (decyzja o kontynuacji – PAP), było dość trudne z punktu widzenia psychologii i mentalności. Gdy jednak wróciłem do treningów moje zdrowie psychiczne, które nie było najlepsze, +wskoczyło+ na właściwy tor. Robię to, ponieważ uwielbiam wioślarstwo. To jedyny powód” – powiedział nowozelandzkiej telewizji newshub.com.

 

Dodał, że ostatnie tygodnie to był czas przemyśleń i refleksji.

 

„Czuję, że wiosłuję prawie tak dobrze, jak kiedyś. Pod pewnymi względami jest trochę mniej presji, jest natomiast czas na refleksję” – ocenił 41-latek.

 

Złoto w Rio de Janeiro wywalczył w normalnych okolicznościach, ale dwa poprzednie medale – brąz w Pekinie i mistrzostwo w Londynie były szczególne. W Chinach miał poważne problemy żołądkowe, które o mało co nie przekreśliły jego celów. Był jednym z faworytów rywalizacji wioślarzy, ale z powodu osłabienie organizmu udało mu się ledwo awansować do finału. Zajął w nim jednak trzecie miejsce. Na mecie stracił przytomność i został przetransportowany do namiotu pomocy medycznej. Po jej udzieleniu, słaniając się na nogach stanął na podium.

 

Na pięć tygodni przed igrzyskami w Londynie został potrącony przez samochód, gdy jechał na rowerze przygotowując się do zawodów Pucharu Świata w Niemczech. Doznał urazu barku i biodra, ale zdołał powrócić do najwyższej formy i sięgnął po złoto.

 

Oprócz medali olimpijskich pięciokrotnie zwyciężał także w konkurencji jedynek na mistrzostwach świata: w Gifu (2005), Eton (2006), Monachium (2007), Poznaniu (2009) oraz Bledzie (2011).

Przejdź na Polsatsport.pl