MŚ w biathlonie: Bjoerndalen ma już 45 medali!

 W sumie Bjoerndalen, który już kilka razy zapowiadał zakończenie kariery, ma 20 złotych, 14 srebrnych i 11 brązowych krążków MŚ. Do tego jest ośmiokrotnym mistrzem olimpijskim, a na podium igrzysk stał łącznie 13 razy.

Uprawiający biathlon od 1983 roku zawodnik jest sześciokrotnym zwycięzcą klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, a 19 razy zdobywał małą Kryształową Kulę za zwycięstwa w poszczególnych klasyfikacjach.

Urodził się jako najmłodszy z pięciorga rodzeństwa, wychowywał się na farmie w Simonstrandzie. Jego pierwszym trenerem był starszy brat Dag, również biathlonista.

W wieku 16 lat opuścił dom i zaczął treningi, zarówno biathlonowe, jak i narciarskie, w akademii sportowej w Geilo. Zakwalifikował się do kadry olimpijskiej na Lillehammer w 1994 roku. Najwyższą jego pozycją była wówczas 28. lokata w sprincie.

Cztery lata później pierwsze miejsce w Nagano w biegu sprinterskim otworzyło worek ze złotymi medalami olimpijskimi i mistrzostw świata. W 2002 w Salt Lake City zwyciężył we wszystkich konkurencjach biathlonowych: w sprincie, w biegu na dochodzenie, w biegu indywidualnym oraz z kolegami w sztafecie.

W Vancouver w 2010 roku wywalczył złoto w sztafecie i srebro w biegu na 20 km, a w Soczi przed trzema laty dołożył złoto w sprincie i w sztafecie mieszanej.

Do niego należy także rekord zwycięstw w zawodach Pucharu Świata – 95 (pierwszy raz w wieku 21 lat, 11 miesięcy i 15 dni) z czego 94 w biathlonie i jedno w biegach narciarskich.

W Whistler jedna z olimpijskich tras biathlonowych została nazwana jego imieniem.

W tym roku "król biathlonu" po raz pierwszy wystąpił w MŚ jako mąż i ojciec. Jego żona Białorusinka Daria Domraczewa wywalczyła w niedzielę srebro, również w biegu na dochodzenie, niewiele ponad cztery miesiące po urodzeniu córki.

"Cóż za wspaniały dzień dla naszej rodziny! Dziękujemy wszystkim za wsparcie. Krok po kroku we właściwą stronę..." - napisała na portalu społecznościowym 30-letnia zawodniczka, która dopiero w styczniu wznowiła starty po kilkunastomiesięcznej przerwie.

Wcześniej Bjoerndalen związany był z inną czołową biathlonistką Nathalie Santer. Z mającą włoskie i belgijskie obywatelstwo zawodniczką rozwiódł się w 2012 roku.

W Hochfilzen Norweg będzie miał jeszcze trzy szanse medalowe: w biegu indywidualnym na 20 km, w biegu ze startu wspólnego na 15 km oraz w sztafecie 4x7,5 km.

Ole Einar Bjoerndalen
urodzony: 27.01.1974

Największe sukcesy:

Igrzyska olimpijskie

1998 Nagano
1. miejsce w sprincie
2. miejsce w sztafecie

2002 Salt Lake City
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w biegu łączonym
1. miejsce w biegu indywidualnym
1. miejsce w sztafecie

2006 Turyn
2. miejsce w biegu indywidualnym
2. miejsce w biegu łączonym
3. miejsce w biegu ze startu wspólnego

2010 Vancouver
1. miejsce w sztafecie
2. miejsce w biegu indywidualnym

2014 Soczi
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w sztafecie mieszanej

Mistrzostwa świata

1997 Osrbrlie
2. miejsce w sztafecie
3. miejsce w biegu łączonym

1999 Kontiolahti
3. miejsce w biegu ze startu wspólnego
3. miejsce w sztafecie

1998 Pokljuka
1. miejsce w biegu drużynowym
2. miejsce w biegu łączonym

2000 Oslo
2. miejsce w sztafecie
3. miejsce w biegu ze startu wspólnego

2001 Pokljuka
2. miejsce w biegu ze startu wspólnego
3. miejsce w sztafecie

2003 Chanty-Mansyjsk
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w biegu ze startu wspólnego

2004 Oberhof
2. miejsce w sztafecie
3. miejsce w sprincie
3. miejsce w biegu łączonym
3. miejsce w biegu indywidualnym

2005 Hochfilzen
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w biegu łączonym
1. miejsce w biegu indywidualnym
1. miejsce w sztafecie

2006 Pokljuka
2. miejsce w sztafecie mieszanej

2007 Anterselva
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w biegu łączonym
2. miejsce w sztafecie

2008 Oestersund
1. miejsce w biegu łączonym
2. miejsce w biegu ze startu wspólnego
2. miejsce w biegu indywidualnym
2. miejsce w sztafecie
3. miejsce w sprincie

2009 Pyongchang
1. miejsce w sprincie
1. miejsce w biegu na dochodzenie
1. miejsce w biegu indywidualnym
1. miejsce w sztafecie

2010 Chanty-Mansyjsk
2. miejsce w sztafecie mieszanej

2011 Chanty-Mansyjsk
1. miejsce w sztafecie mieszanej
1. miejsce w sztafecie

2012 Ruhpolding
1. miejsce w sztafecie mieszanej
1. miejsce w sztafecie

2013 Nove Mesto
1. miejsce sztafeta

2015 Kontiolahti
2. miejsce w sztafecie

2016 Oslo-Holmenkollen
1. miejsce w sztafecie mieszanej
2. miejsce w sprincie
2. miejsce w biegu na dochodzenie
3. miejsce w biegu ze startu wspólnego

2017 Hochfilzen
3. miejsce w biegu na dochodzenie

Puchar Świata (klasyfikacja generalna):

1. miejsce: 1998, 2003, 2005, 2006, 2008, 2009
2. miejsce: 1997, 1999, 2000, 2001, 2004, 2007
3. miejsce: 2002