MŚ 2018: Rekordy mistrzostw świata

Po cztery tytuły mistrzowskie mają w dorobku Włochy i Niemcy, po dwa - Urugwaj i Argentyna, a po jednym - Anglia, Francja i Hiszpania. W rywalizacji kontynentów Europa prowadzi z Ameryką Płd. 11:9.

 

Sześć krajów zdobyło tytuły mistrzowskie będąc organizatorem mistrzostw: Urugwaj (1930), Włochy (1934), Anglia (1966), RFN (1974), Argentyna (1978), Francja (1998). Zespoły, które obroniły tytuł mistrza świata, to Włochy (1938) i Brazylia (1962).

 

Tylko 12 drużyn grało w meczach finałowych. Były to wyłącznie ekipy z Europy i Ameryki Południowej: Niemcy - osiem razy, Brazylia - siedem, Włochy - sześć, Argentyna - pięć, Holandia - trzy, Urugwaj, Węgry, Czechosłowacja i Francja - po dwa, a Szwecja, Anglia i Hiszpania - raz.

 

Stary Kontynent był 26-krotnie reprezentowany w meczu finałowym, a Ameryka Płd. - 14 razy. Gole w meczach finałowych - 71 (3,55 na mecz). Najwyższy wynik w finale: Brazylia - Szwecja 5:2 (1958).

 

W siedmiu meczach finałowych doszło do dogrywek: w 1934, 1966, 1978, 1994, 2006, 2010 i 2014 roku, a dwa spotkania o tytuł zakończyły się konkursem rzutów karnych: w 1994 i 2006 roku.

 

Z 20 dotychczasowych finałów 15 prowadzili sędziowie z Europy. Najczęściej - czterokrotnie - wyróżnienia tego dostąpili arbitrzy z Anglii.

 

Hat-tricka (trzy bramki jednego piłkarza) w meczu finałowym uzyskał tylko Geoff Hurst (Anglia, 1966). Po dwa gole zdobyli: Gino Colaussi (Włochy, 1938), Silvio Piola (Włochy, 1938), Helmut Rahn (RFN, 1954), Vava (Brazylia, 1958), Pele (Brazylia, 1958), Mario Kempes (Argentyna, 1978), Zinedine Zidane (Francja, 1998) i Ronaldo (Brazylia, 2002).

 

Piłkarze, którzy strzelali bramki w dwóch meczach finałowych MŚ: Vava - 1958 i 1962, Pele - 1958 i 1970, Paul Breitner (RFN) - 1974 i 1982.

 

Gola z karnego w meczach finałowych (w regulaminowym czasie gry bądź dogrywce) zdobyli: Johan Neeskens (Holandia, 1974), Paul Breitner (RFN, 1974), Andreas Brehme (RFN, 1990), Zinedine Zidane (Francja, 2006). Jedenastki w finale nie wykorzystał jedynie Antonio Cabrini (Włochy, 1982).

 

Czerwone kartki w meczach finałowych zobaczyło pięciu piłkarzy: Pedro Monzon i Gustavo Dezotti (obaj Argentyna, 1990), Marcel Desailly (Francja, 1998), Zinedine Zidane (Francja, 2006), John Heitinga (Holandia, 2010).

 

Piłkarze grający w dwóch zwycięskich zespołach (11): Giovanni Ferrari, Giuseppe Meazza (obaj Włochy) 1934 i 1938, Didi, Garrincha, Gilmar, Djalma Santos, Nilton Santos, Vava, Mario Zagalo, Zito (wszyscy Brazylia) 1958 i 1962, Pele (Brazylia) - 1958 i 1970, Cafu - 1994 i 2002.

 

Mistrz świata jako piłkarz i jako trener: Mario Zagalo (Brazylia), jako gracz w 1958 i 1962, a w roli szkoleniowca w 1970 roku i Franz Beckenbauer (RFN) - w 1974 roku oraz w 1990.

 

Miasta, w których dwukrotnie rozegrano finał (3): Meksyk (1970 i 1986), Rzym (1934 i 1990), Paryż (1938 i 1998).

 

W pierwszych 13 meczach finałowych każdy z zespołów strzelił przynajmniej jedną bramkę. Argentyna w 1990 roku była pierwszą drużyną, której się to nie udało. Po raz pierwszy w 1994 roku mecz finałowy (Brazylia - Włochy) zakończył się remisem bezbramkowym.

 

Brazylia jest jedyną reprezentacją spoza Europy, która wygrała finał w mistrzostwach na Starym Kontynencie - w 1958 roku w Szwecji. Poza Europą triumfowało dwóch jego przedstawicieli - Hiszpania osiem lat temu w RPA oraz Niemcy w 2014 roku w Brazylii. Był to jednocześnie pierwszy mundialu w Ameryce Południowej, którego nie wygrał zespół z tego kontynentu.

 

Mundialowe naj, naj, naj... :

najwięcej występów: Brazylia - 20
najwięcej triumfów: Brazylia - 5 (1958, 1962, 1970, 1994, 2002)
najwyższe zwycięstwo: Węgry - Salwador 10:1 (15.06.1982)
najwięcej bramek w meczu: 12 (Austria - Szwajcaria 7:5; 26.06.1954)
najdłuższa seria meczów bez porażki: Brazylia - 13 (11-2-0; 6 - 1958, 6 - 1962, 1 - 1966)
najczęściej w finale: Niemcy (1954, 1966, 1974, 1982, 1986, 1990, 2002, 2014) - 8

najwięcej bramek w turniejach finałowych: Niemcy - 224
najwięcej bramek w turniejach finałowych: Klose (Niemcy, 2002-2014) - 16
najwięcej bramek w turnieju finałowym: Węgry - 27 (1954)
najwięcej bramek w turnieju finałowym indywidualnie: Just Fontaine (Francja, 1958) - 13
najwięcej bramek w meczu w turnieju finałowym: Oleg Salenko (Rosja - Kamerun 6:1, 28.06.1994) - 5
najwięcej bramek w finale: Geoff Hurst (Anglia - RFN, 30.07.1966) - 3

najmłodszy zdobywca bramki: Pele (Brazylia - Szwecja, 29.06.1958) - 17 lat i 239 dni
najstarszy zdobywca bramki: Roger Milla (Kamerun - Rosja, 28.06.1994) - 42 lata i 39 dni
najwięcej minut bez straty bramki: Walter Zenga (Włochy, 1990) - 517
najszybsza bramka w historii: Hakan Sukur (Turcja - Korea Płd, 29.06.2002) - 11. sekunda
najszybsza żółta kartka: Sergiej Gorłukowicz (Rosja - Szwecja, 24.06.1994) - 1. minuta

najwięcej meczów w turnieju finałowym: Niemcy - 206
najwięcej meczów: Lothar Mattheus (Niemcy, 1982-1998) - 25
najwięcej razy w turnieju finałowym: Antonio Carbajal (Meksyk, 1950-1966) i Lothar Mattheus (Niemcy, 1982-1998) - po 5
najmłodszy piłkarz: Norman Whiteside (Irlandia Północna, 1982) - 17 lat i 41 dni
najstarszy piłkarz: Faryd Mondragon (Kolumbia, 2014) - 43 lata i 3 dni
najwięcej obronionych rzutów karnych w meczu: Ricardo (Portugalia - Anglia, 1.07.2006) - 3

trener z największą liczbą meczów: Helmut Schoen (Niemcy, 1966-1978) - 25
trener z największą liczbą turniejów finałowych: Carlos Alberto Parreira (Brazylia, 1982, 1990, 1994, 1998, 2006, 2010) - 6
sędzia z największą liczbą meczów: Rawszan Irmatow (Uzbekistan, 2010-2014) - 9
sędzia z największą liczbą w jednym turnieju finałowym: Benito Archundia (Meksyk, 2006), Horacio Elizondo (Argentyna, 2006), Rawszan Irmatow (Uzbekistan, 2010) - po 5
najmłodszy sędzia: Francisco Matteucci (Urugwaj, 1930) - 27 lat i 62 dni
najstarszy sędzia: George Reader (Anglia, 1950) - 53 lata i 236 dni

największa widownia na meczu: 173 850 (Brazylia - Urugwaj, 16.07.1950, Rio de Janeiro)
najmniejsza widownia na meczu: 300 osób (Rumunia - Peru, 14.07.1930, Montevideo)
najmniejsza widownia na meczu finałowym: 45 124 (Włochy - Węgry, 19.06.1938, Paryż)

Przejdź na Polsatsport.pl