Serce ma się tylko jedno. Poznajcie żony naszych piłkarzy ręcznych

Dom, rodzina, dzieci i jeżdżenie na mecze piłki ręcznej - zadanie wydaje się niełatwe, jednak dla Justyny Lijewskiej, żony Marcina, był to od zawsze święty obowiązek. – W piłce ręcznej byłam zakochana od dawna, jeszcze na długo przed tym, zanim poznałam Marcina. Jeździłam na wszystkie mecze. Byłam prawdziwą kosmitką. Chodziłam do kościoła, wierzyłam w różne przesądy, szczęśliwe koszulki itd. Teraz, kiedy mąż już nie gra, mam święty spokój – twierdzi z uśmiechem.

Talia gwiazd EURO 2016: Damy

Świętego spokoju nie ma Joanna Jurecka, której mąż wciąż jest aktywnym graczem. Żona Michała Jureckiego przyznaje, że od kiedy w ich rodzinie pojawiła się druga córka, ciężej jest jeździć na wszystkie spotkania. Mimo wszystko nieustannie wspiera męża, a w dniu meczu… schodzi mu z drogi!

_{Wtedy mąż ma już pewien rytuał. Zabiera dzieci na spacer, robi zakupy, później wraca do domu, gdzie zamyka się w swoim pokoju i analizuje rywali albo gra w PlayStation. W tych dniach lepiej już nie wchodzić mu w drogę – wyznaje.}

Mecze meczami, kibicowanie kibicowaniem. Nie samymi rozgrywkami człowiek jednak żyje i panie przyznają, że życie żony piłkarza ręcznego nie należy do najłatwiejszych. Nierzadko największą przeszkodą są dzielące małżeństwo kilometry, o czym sporo może powiedzieć Lijewska. – Nie mogę opowiedzieć zbyt wiele o życiu codziennym, bo od samego początku byłam żoną weekendową. Kiedy tylko mąż dostał propozycję wyjazdu do Niemiec postanowiliśmy, że ja zostaję w Polsce. Mieliśmy po prostu swoje życia, co oczywiście nie było łatwe. Nierzadko płakałam w poduszkę, ale nigdy mu o tym nie powiedziałam. Zawsze starałam się uśmiechać, bo przecież jak mógłby mi pomóc na odległość? Kiedy wrócił, trzeba było uczyć się wszystkiego od nowa. Jest cudownie, ale teraz myśli o karierze trenerskiej i bardzo boję się dnia, kiedy dostanie propozycję z zagranicy – mówi.

Doskonale ten problem zna także pani Jurecka, która co prawda jest cały czas z mężem, ale słowo samotność jest jej doskonale znane. – Życie żony piłkarza ręcznego jest ciężkie. Szczególnie w samotności, bo przede wszystkim jestem sama z dziećmi. Kiedy go poznałam, nie spodziewałam się, że tak to będzie wyglądało. Nie znałam tej dyscypliny sportu. Myślałam, że ot tak sobie trenuje. Nie spodziewałam się, że porzucę moje dotychczasowe życie i wyjadę daleko – wyznaje. Obie Panie podkreślają, że nigdy nie obarczały partnerów swoimi problemami ani nie mówiły ile stresu kosztuje je taki tryb życia, nie mówiąc już o oglądaniu mężów w akcji, bo jak mówi Jurecka, „prawdziwe małżeństwo opiera się na przyjaźni”.

Czasami jednak słowa są zupełnie zbędne…

_{Nierzadko wystarczyło na mnie spojrzeć, aby wiedzieć, jakie emocje mną targają. Meczów właściwie nie mogłam oglądać, zerkałam tylko przez palce. Dopóki nie wygrali, nie potrafiłam cieszyć się z kolejnych bramek. Podczas finału ostatniej edycji Final Four po raz pierwszy w życiu obejrzałam mecz na spokojnie – śmieje się Lijewska.}

Już za kilka dni w Polsce wystartują mistrzostwa Europy. Biało-czerwoni w grupie A spotkają się z reprezentacjami Serbii, Macedonii, Francji. Obie panie głęboko wierzą w podopiecznych Michaela Bieglera, jednak o konkretnym wyniku nie chcą mówić. Lijewska tak naprawdę stara się nawet o tym nie myśleć. – Od lat powtarzałam, że jak Marcin zakończy karierę, to ja też odetnę się od piłki ręcznej. Przecież ja mam tylko jedno serce, a przez te wszystkie emocje już prawie osiwiałam. Dlatego też wolałabym nie mówić zbyt wiele przed mistrzostwami Europy. Życzę im jednak jak najlepiej!